Arkady Fiedler opisał w swojej książce-reportażu losy bitwy o Anglię i udział w niej lotników z polskiego Dywizjonu 303. Początkowe rozdziały mają na celu naświetlenie ogólnej sytuacji w Europie po inwazji Niemiec na Polskę. Nasi sojusznicy nie udzielili nam skutecznej pomocy, w efekcie najeźdźca zagarniał kolejne połacie Europy. Anglicy do końca nie wierzyli w to, że mogą zostać zaatakowani. Najlepszym dowodem na lekceważący stosunek aliantów (sojuszników Polski) do Niemców na początku II wojny światowej jest stwierdzenie, że „nie chcą oni umierać za Gdańsk”. Agresywność okupanta spowodowała jednak konieczność walki. Bitwa o Anglię miała być w mniemaniu Hitlera spektakularnym pokazem siły faszystowskich Niemiec i dowodem na to, że nic im się nie oprze. A w rzeczywistości stała się, w dużej mierze dzięki bohaterskim wyczynom Polaków, dowodem na to, że „Niemców można bić”, że można ich pokonać.Fiedler opisał sylwetki lotników - bohaterów walczących w Dywizjonie 303: sierżanta Stefana Karubina, podporucznika Kazimierza Daszewskiego, porucznika Jana Zumbacha, sierżanta W(nsche, sierżanta Józefa Frantiszka, kapitana Witolda Urbanowicza. Wyrazem ich bohaterstwa i odwagi są ich powietrzne przygody, poświęcenie dla towarzyszy, nieomylność, wielka determinacja w walce z wrogiem.